สิ่งที่เรารักจากเราไปเจ็บปวดเสมอ/ทุกคนเคยร้องไห้
ในชีวิตของเราสิ่งที่ต้องพบเจอกันทุกคนก็คือการ..จากลา การเลิกลา การสูญเสียหรือแม้กระทั่งการสูญเสียญาติผู้เป็นที่รัก หากเราเดินเข้าไปหาพวกเขาเหล่านั้นและถามคำถามนี้ ทุกคนก็คงจะตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า เศร้าและเสียใจ จริงอยู่ที่ว่าการจากลาไม่ว่าจะจากกันตอนเป็นหรือตายจากกัน เราเศร้าและเสียใจ เพราะเรารับไม่ได้กับการที่อยู่ดีๆคนที่เรารักก็จากไป เมื่อวานนี้เขายังอยู่ แต่ตอนนี้เขากลับไม่อยู่กับเราแล้ว ทุกอย่างมันกะทันหันไปหมด เราคิดถึงสายตาอันอ่อนหวานของเขา เราคิดถึงรอยยิ้มอันจริงใจบนใบหน้าของเขา เราคิดถึงสัมผัสของเขา เราคิดถึงทุกอย่างที่เป็นเขา เราอยากให้เขาอยู่ตรงนี้ แต่มันกลับเป็นไปไม่ได้ อย่างมากที่เราสามารถทำได้คือเพียงแค่กอดร่างที่ไร้วิญญาณของเขาเหล่านั้นทั้งน้ำตา
ทุกๆครั้งที่เราคิดถึงเขา เรามักจะรู้สึกเหมือนตกอยู่ในภวงค์แห่งความเศร้าเสมอ เราต่างรู้่ว่าเราไม่ต้องการจะรู้สึกแบบนี้ เราอยากให้ทุกๆครั้งที่เรานึกถึงเขาทำให้เรามีความสุข แต่เราก็ไม่สามารถบังคับตัวเองให้รู้สึกอย่างนั้นได้ เรานั่งกอดเข่าตัวเอง ร้องให้สะอึกสะอื้นพลางคิดในใจว่าทำไมเขาถึงไม่อยู่กับเราแล้ว เราจะไม่ได้เจอเขาอีกแล้ว แย่ไปกว่านั้นคือเรายังมีหลายสิ่งที่เราทั้งคู่ยังไม่ได้ทำด้วยกัน ยังมีหลายสิ่งที่เรายังไม่ได้บอกเขา เราอยากกอดเขาตอนนี้ ได้กอด พูดคุย มองหน้า สบสายตาเป็นครั้งสุดท้ายก็ยังดี
ในหัวตอนนี้มีเพียงแต่คำว่า รู้แบบนี้
รู้แบบนี้เราจะรักเขาให้มากกว่านี้
รู้แบบนี้เราจะใช้เวลาอยู่กับเขาให้มากกว่านี้
รู้แบบนี้เราจะสนใจความรู้สึกเขามากกว่านี้
และอีกพันหมื่นความเสียใจและความเสียดายเกิดขึ้นมาในใจเรามากมาย
มันไม่ง่ายที่เราจะสามารถทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้ ซึ่งกว่าที่เราจะสามารถปรับตัวและชินชากับเรื่องนี้ได้ก็คงต้องใช้เวลานานมาก ผมบอกต่อแบบนี้ครับ..ถ้าสมมติว่าคนที่จากลาไปกลับไม่ใช่เขาแต่เป็นเรา เราก็คงไม่ต้องการให้คนที่รักเราร้องให้ฟูมฟาย เบื่ออาหาร กลายเป็นโรคซึมเศร้าหรือจิตเภทถ้าเรามองลงมาจากบนฟ้าแล้วเราเห็นว่าเขากำลังรู้สึกแย่เพราะเรา เราก็คงจะไม่มีความสุขเช่นเดียวกับเขา
ถ้าเราเปลี่ยนมุมมองของตัวเอง ความเจ็บปวดที่เปรียบเสมือนดั่งมีดแสนแหลมคมที่ถูกฝังลึกไว้กลางอกเราก็จะสามารถถูกดึงออกได้อย่างง่ายดาย ซึ่งถ้าเราเข้มแข็งเอาไว้ เลือดที่เปรียบเสมือนกับความทุกข์ที่ไหลออกมาก็จะสามารถหยุดได้อย่างง่ายดาย การจากลานั้นเป็นสิ่งที่ทุกคนจะต้องพบเจอไม่ช้าก็เร็ว ถ้าเราสามารถพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส มองความเจ็บปวดนี้เป็นความโชคดีที่ว่าเราได้เรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตต่อไปอย่างเข้มแข็งและใช้ชีวิตแทนคนที่เรารักอย่างมีความสุขอย่างแท้จริงเพื่อสืบทอดเจตนารมย์ของคนที่เรารัก
เพราะคนที่รักกันก็คงอยากเห็นอีกฝ่ายมีความสุขเช่นกัน ผมเชื่อแบบนั้นครับ
----------------
บางครั้งการจากลา ก็มีไว้เพื่อ
ทำให้รู้ว่า
ใครบางคน..มีค่าแค่ไหน
Fb-26
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น